-
1 zadość
adv.■ czynić czemuś zadość to satisfy sth- sprawiedliwości stało się zadość justice has been done* * *invczynić (uczynić) (perf) zadość prośbie/wymaganiom — to satisfy a request/demands
* * *adv.czynić zadość czemuś satisfy sth, fulfill sth; czynić zadość prośbie/wymaganiom satisfy a request/demands; stało się zadość czemuś sth was complied with; sprawiedliwości stało się zadość justice was done, justice was served; it was poetic justice.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadość
-
2 czynić
1. (-nię, -nisz); imp -ń; perf u-; vt( wykonywać) to do2. vi( postępować) to actczynić cuda — to do lub work miracles lub wonders
czynić starania lub zabiegi — to take steps
czynić wszystko, co możliwe — to do one's best
* * *ipf.1. (= wykonywać coś) do; dobrze/źle czynić do good/evil; czynić cuda work miracles; czynić honory domu do the honours; czynić starania o coś strive for sth; czynić postępy make progress; czynić ustępstwa make concessions; czynić wysiłki make efforts; czynić wyznania confide; czynić coś w dobrej wierze do sth in good faith; czynić kogoś odpowiedzialnym za coś (= winić kogoś za coś) hold sb accountable l. responsible for sth; (= nakładać na kogoś obowiązek) make sb responsible for sth, put sb in charge of sth.2. (= zachowywać się) behave, act; czynić komuś dobrze do sb good; czynić czemuś zadość satisfy sth; nie czyń drugiemu, co tobie niemiło do as you would be done by; czyń (prędko), co masz czynić what you are about to do, do (quickly).3. (= składać się na coś) amount.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czynić
См. также в других словарях:
czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadość — 1. Czemuś stało się, stanie się zadość «o sytuacji, w której coś stało się, stanie się faktem, zgodnie z jakimiś oczekiwaniami»: Przepisom stanie się zadość, jeśli wypłata nastąpi do 6 października (...) Polityka 27/2000. (...) uczynię wszystko,… … Słownik frazeologiczny
czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… … Słownik frazeologiczny
zadość — zadość* {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czynić – uczynić zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}; stało się zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
zadość — daw. «tyle, ile trzeba dla zadowolenia kogoś, czegoś; dość, wystarczająco; aż nadto» dziś tylko w książk. zwrotach: Czynić zadość czemuś (wymaganiom, dążeniom, chęciom itp.) «spełniać, zaspokajać wymagania, dążenia, chęci itp.» ◊Stało się zadość… … Słownik języka polskiego
zaspokajać — ndk I, zaspokajaćam, zaspokajaćasz, zaspokajaćają, zaspokajaćaj, zaspokajaćał, zaspokajaćany zaspokoić dk VIa, zaspokajaćoję, zaspokajaćoisz, zaspokajaćkój, zaspokajaćił, zaspokajaćojony «czynić komuś lub czemuś zadość; zadowalać kogoś, coś (np.… … Słownik języka polskiego